در مناطق آبی زمین بیش از ۱۰۰ سال عمر کنید! فیکس سرور: یک دانشمند جمعیت شناس در تحقیقات خود به مناطقی از کره زمین موسوم به ˮمناطق آبیˮ رسیده است که مردم بطور معمول بیش از 100 سال در آنها عمر می کنند. به گزارش فیکس سرور به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، در سال ۲۰۰۴ "میشل پولن" که قبلا یک اخترفیزیکدان بود و حالا به حوزه جمعیت شناسی روی آورده بود در دانشگاه "لوون"(Louvain) بلژیک آغاز به کار کرد. جمعیت شناسان، جوامع و جمعیت های انسانی را مطالعه می کنند و اندازه و ترکیب آنها را مشخص می کنند تا پیش بینی کنند که در آینده چگونه تغییر خواهند کرد. این اطلاعات برای تعیین مواردی مانند تعداد مهدکودک های جدید برای ساخت یا تعداد خانه های سالمندان جدید مورد نیاز است. در سال ۲۰۰۴ بود که "پولن" به همراه "جیانی پس" پزشک و اپیدمیولوژیست در دانشگاه "ساساری"(Sassari) ایتالیا مقاله ای را در مجله Experimental Gerontology منتشر نمودند که در آن پدیده ای غیرعادی را شناسایی کرده بودند که بعنوان "مناطق آبی" نامیده شد. مناطق آبی چیست؟ مناطق آبی مناطقی از زمین هستند که افراد در آن بیشترین عمر را دارند و اغلب در آنها به بالای ۱۰۰ سال سن می رسند. این عدد را با ۷۳.۴ سال مقایسه کنید که طبق گفته سازمان جهانی بهداشت، میانگین امید به زندگی در سال ۲۰۱۹ در سراسر جهان بوده است. "مناطق آبی" نام خودرا از رنگی گرفته اند که "پولن" و "پس" برای برجسته کردن نخستین منطقه شناسایی شده که در استان "نورو"(Nuoro) در جزیره ساردینیا در ایتالیا قرار داشت، استفاده کردند. در سال ۲۰۰۵ "دن بوتنر" نویسنده آمریکایی و همکار نشنال جئوگرافیک، مقاله ای با عنوان «رازهای زندگی طولانی» برای شماره نوامبر ۲۰۰۵ مجله نشنال جئوگرافیک نوشت و به یکی از پرفروش ترین شماره های تاریخ تبدیل شد. در سال ۲۰۰۶ "بوتنر" با "میشل پولن" برای شناسایی دومین منطقه آبی واقع در شبه جزیره "نیکویا" در کاستاریکا همکاری کرد. تا سال ۲۰۰۸ "بوتنر" و "پولن" سومین منطقه آبی را در جزیره یونانی "ایکاریا" شناسایی نمودند. در همان سال، "بوتنر" کتاب خودرا با عنوان «مناطق آبی: درس هایی جهت زندگی طولانی تر از زبان افرادی که بیشترین عمر را داشته اند» منتشر نمود و به پرفروش ترین کتاب نیویورک تایمز تبدیل شد. در سپتامبر ۲۰۰۹ "بوتنر" یک سخنرانی در بنیاد "TED" با عنوان "چگونه تا ۱۰۰+ زندگی کنیم" ارائه کرد که تا حالا بیش از دو میلیون بار دیده شده است. تا آوریل ۲۰۱۵ "بوتنر" در مجموع پنج منطقه آبی را در سراسر جهان شناسایی کرده بود که عبارتند از: ساردینیا در ایتالیا، جزایر اوکیناوا در ژاپن، شبه جزیره نیکویا در کاستاریکا، جزیره ایکاریا در یونان و منطقه لوما لیندا در کالیفرنیای آمریکا. ساردینیا جزیره ای در سواحل غربی ایتالیا است. دهکده ای در آنجا به نام "سئولو"(Seulo) وجود دارد که رکورد مردمی با طولانی ترین طول عمر در جهان را دارد. بین سالهای ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۶، بیش از ۲۰ "صد ساله" در آنجا زندگی می کردند، یعنی افرادی که بالای ۱۰۰ سال عمر دارند. شاید این تعداد زیاد به نظر نرسد، اما جالب است بدانید که جمعیت "سئولو" تنها حدود ۸۳۰ نفر است. برمبنای یک مقاله جدید، در شبه جزیره "نیکویا"(Nicoya) که در شمال غربی کاستاریکا واقع شده است، هم اکنون ۱۰۱۰ نفر از جمعیت حدود ۱۶۰ هزار نفره آن ۹۰ سال یا بیشتر سن دارند. "لوما لیندا"(Loma Linda) در کالیفرنیا نیز در ۶۰ مایلی شرق لس آنجلس قرار دارد و از هر طرف توسط سایر شهرهای حومه کالیفرنیا احاطه شده است. با این وجود، ساکنان "لوما لیندا" حدود ۱۰ سال بیشتر از هموطنان آمریکایی خود عمر می کنند و میزان کمتری از مبتلاشدن به بیماریهای مزمن همچون زوال عقل دارند. اما چه چیزی "لوما لیندا" را اینقدر متفاوت می کند؟ این منطقه میزبان جمعیت زیادی از "ادونتیست های روز هفتم"(Seventh Day Adventists) -شاخه ای از مسیحیان پروتستانیسم- دارد که معتقدند بدن انسان معبد روح القدس است و باید از آن محافظت کرد. ادونتیست های روز هفتم به استراحت "روز سبت" اعتقاد دارند و از رژیم غذایی گیاهی سرشار از غذاهای کامل استفاده می نمایند و از مصرف مواد مخدر و محرک ها همچون الکل و نوشیدنی های کافئین دار اجتناب می کنند. ساکنان "لوما لیندا" تمایل دارند تا دهه ۸۰ و ۹۰ زندگی خود از نظر فیزیکی فعال باشند و خیلی از آنها بطور فعال در جامعه کلیسایی مشارکت دارند. چه چیزی موجب ایجاد مناطق آبی می شود؟ هنگامی که دانشمندان، دی ان ای ساکنان مناطق آبی را بررسی کردند، چیزی پیدا نکردند که نشان دهد ارتباطی با طول عمر ساکنان آن دارد. در عوض، چیزی که یک منطقه آبی را متمایز می کرد این بود که آنها از نظر جغرافیایی از بقیه جهان جدا بودند. این بدان معناست که حضور فست فودها، غذاهای فرآوری شده و رژیم های غذایی حاوی گوشت بیشتر در این مناطق کمتر است. جزیره "اوکیناوا"(Okinawa) در ژاپن جایی است که نسل جدید، سبک زندگی مدرن تری دارد و رژیم غذایی غربی تری دارد. ساکنان آن با مشکلات سلامتی بیشتری مواجه گشته اند و طول عمر در آنجا درحال کاهش است. نتیجه ای که "پولن" و "بوتنر" به آن رسیدند این بود که رژیم غذایی و ورزش نقشی حیاتی در ایجاد مناطق آبی ایفا می کنند. در شبه جزیره "نیکویا"(Nicoya) در کاستاریکا، مردم عمدتا آنچه را که خودشان می کارند، همچون لوبیا، غلات کامل، سبزیجات و میوه می خورند و رژیم غذایی آنها حاوی گوشت بسیار کمی است. علاوه بر رژیم غذایی، دانشمندان عوامل دیگری را نیز شناسایی کرده اند که منجر به طول عمر بیشتر می شود که شامل داشتن هدف در زندگی، داشتن یک شبکه حمایت اجتماعی از خانواده و یا دوستان، کاهش استرس، دست کشیدن از غذا وقتی احساس کردید ۸۰ درصد سیر شده اید، کاهش مصرف شراب یا الکل و حفظ فعالیت بدنی هستند. پروژه مناطق آبی "دن بوتنر" ابتکاری راه اندازی کرده است تا درس های آموخته شده از مناطق آبی را به جوامع دیگر بیاورد. در سال ۲۰۰۹ نخستین شهر در این پروژه " آلبرت لی" در ایالت مینه سوتا، شهری با حدود ۱۸ هزار نفر جمعیت بود. در این شهر گذرگاه های عابر پیاده و پیاده روهای وسیع تر و مسیر دوچرخه سواری پنج مایلی در اطراف یک دریاچه به وجود آمد و الان به محله ها، پارک ها و منطقه مرکز شهر متصل شده است. بیش از ۴۵ محل کار در این شهر همگام با پروژه مناطق آبی تغییر یافته و سطوح مختلفی از تغییرات همچون تأسیس کلینیک های بهداشتی در محل کار در آنها بوجود آمد. همین طور یک فروشگاه مواد غذایی محلی به مجموعه غذاهای سالم این شهر افزوده شد تا انتخاب های خوب و سالم را برای مشتریان آسان تر کند. برنامه های سبد خرید میان وعده سالم و برنامه های خوردن صبحانه در مدارس نیز بهینه شد. این شهر فضای کشاورزی خودرا تا ۱۵۰ درصد گسترش داد تا ساکنان بتوانند غذای سالم خودرا تولید کنند و برنامه های مختلفی برای ترک سیگار در این شهر شروع شد. در سال ۲۰۰۹، ۲۳ درصد از ساکنان بزرگسال "آلبرت لی" سیگاری بودند، در صورتیکه در سال ۲۰۱۶ این رقم تنها ۱۴.۷ درصد شده بود. ضمن این که این مسئله منجر به صرفه جویی ۸.۶ میلیون دلاری در هزینه های سالانه مراقبت های بهداشتی در این شهر شد. بر طبق داده های ثبت شده و محاسبه شده توسط دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه "مینه سوتا"، تنها بعد از یک سال، ساکنان "آلبرت لی" با ۲.۹ سال افزایش امید به زندگی مواجه گشتند. هزینه های مراقبت های بهداشتی ۴۰ درصد کم شد و پیاده روی و عدم استفاده از وسایل نقلیه شخصی ۹۶ درصد افزوده شد و ۳۸ درصد افزایش متوسط در دوچرخه سواری و پیاده روی در سراسر جامعه گزارش شد. در سال ۲۰۱۵ "آلبرت لی" در رتبه سوم "۱۰ شهر کوچک مقرون به صرفه در ایالات متحده که شما واقعاً می خواهید در آن زندگی کنید." قرار گرفت. شهرهای دیگر نیز به پروژه مناطق آبی اضافه شدند، همچون جوامع ساحلی کالیفرنیای جنوبی، ساحل "هرموسا"، "ردوندو بیچ" و ساحل منهتن. در سه جامعه ساحلی، در عرض سه سال، نرخ چاقی ۱۴ درصد کم شد و نرخ سیگار کشیدن بیش از ۳۰ درصد کم شد. ورزش و تغذیه سالم نیز با رشد ۱۰ درصدی همراه شد. در شهرهای پروژه مناطق آبی پیاده روهای جدیدی افزوده شد، زیرساخت هایی برقرار شد که به مردم اجازه می داد با پای پیاده یا با دوچرخه به محل کار خود بروند. مسیرهای دوچرخه سواری و عابر پیاده توسعه یافت. کارگران بجای ملاقات در یک اتاق کنفرانس، جلسات همراه با پیاده روی را شروع کردند و بقیه ساکنان نیز ترجیح دادند بجای آسانسور از پله ها استفاده کنند. در این مناطق نه فقط آمار اضافه وزن و چاقی کم شد، بلکه تقریباً چهار درصد در افراد مبتلا به کلسترول بالا و ۱۰ درصد کاهش در تعداد سیگاری ها به وجود آمد. منبع: fixserver.ir 1400/08/16 13:26:54 0.0 / 5 531 تگهای خبر: دانش , دانشگاه , سئو , فروش این پست فیکس سرور را پسندیدید؟ (0) (0) X تازه ترین مطالب مرتبط اعلام برگزیدگان ۳ دستگاه اجرائی کشور در فراخوان سوم جذب خطر سرطان در ۸۰ سالگی کاهش می یابد علائم خرابی گیربکس اتوماتیک ام وی ام X33 اهمیت داشتن نگاهی عمیق و پرسشگرایانه به وقایع علوم زیستی نظرات بینندگان فیکس سرور در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۲ بعلاوه ۳