۳۸ سال پس از فاجعه هسته ای

خاک چرنوبیل باردیگر قابل کشت شد

فیکس سرور: زمینهای کشاورزی بزرگی که از زمان وقوع فاجعه هسته ای چرنوبیل در سال 1986 با برچسب «آلوده» طبقه بندی شده و به حال خود رها شده بودند، حالا بعد از 38 سال باردیگر می توانند برای کشت محصولات کشاورزی مورد استفاده قرار گیرند.

به گزارش فیکس سرور به نقل از ایسنا، بر اساس بررسی های تازه انجام شده در این منطقه، سطح تشعشعات در زمینهای کشاورزی بزرگ در نزدیکی محل فاجعه رآکتور هسته ای چرنوبیل به زیر سطوح ناامن کم شده است.
این بدان مدلول است که زمینهای کشاورزی بزرگ که از زمان فاجعه سال ۱۹۸۶ به عنوان «آلوده» طبقه بندی شده و به حال خود رها شده بودند، می توانند بار دیگر برای کشت محصولات زراعی مورد استفاده قرار گیرند.
این می تواند به تقاضای فزاینده کشور اوکراین برای زمینهای کشاورزی کمک نماید، خصوصاً هم اکنون که جنگ این کشور با روسیه منجر به تبدیل بخش عمده ای از زمینهای قابل کشت این کشور به مناطق جنگی شده است.
فاجعه چرنوبیل و نتایج آن
انفجار ۳۸ سال پیش در نیروگاه هسته ای چرنوبیل، فاجعه ای وحشتناک در تاریخ بشریت رقم زد. ابرهای سمی که در قلمرو شوروی پخش شدند حدودا ۸.۴ میلیون نفر را در معرض تشعشعات هسته ای قرار دادند.
فاجعه اتمی چرنوبیل حادثه ای هسته ای بود که در ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ میلادی برابر با ۶ اردیبهشت ۱۳۶۵ خورشیدی در رآکتور هسته ای شماره ۴ نیروگاه چرنوبیل در نزدیکی شهر پریپیات در شمال جمهوری شوروی سوسیالیستی اوکراین از اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی رخ داد.
این فاجعه از بدترین فجایع هسته ای در تاریخ، هم از نظر هزینه و هم از نظر تلفات شمرده می شود. طبق آمارهای رسمی بیش از ۲۵۰ هزار نفر بر اثر این رویداد به سرطان مبتلا شدند و برای حدودا ۱۰۰ هزار نفر نیز منجر به مرگ شد.
این حادثه در جریان یک آزمایش ایمنی در یک رآکتور نوع آربی ام کی که در شوروی رایج بود، صورت گرفت. هدف از این آزمایش کمک به توسعه یک روش ایمنی جهت ادامه گردش آب خنک کننده در صورت قطعی برق تا آن زمان که ژنراتورهای پشتیبان بتوانند برق را تامین کنند، بود. وقفه بین قطعی برق و برقراری برق پشتیان حدود یک دقیقه بود. این شصت ثانیه به عنوان یک مشکل امنیتی بالقوه در نظر گرفته شده بود که می توانست موجب گرم شدن بیش از اندازه هسته رآکتور شود. سه آزمون این چنینی از سال ۱۹۸۲ انجام شده بود، اما هیچ کدام موفق به ارائه یک راهکار نشده بودند. در این تلاش چهارم، آزمون به مدت ۱۰ ساعت به تعویق افتاد، بدین سبب شیفت عملیاتی که برای این آزمایش آموزش دیده بودند، حضور نداشتند. بنا بر این سرپرست آزمایش موفق به پیروی از دستورالعمل اجرائی پروسه نشد و شرایط عملیاتی ناپایداری را ایجاد کرد که همراه با نقص های ذاتی در طراحی آربی ام کی و غیرفعال بودن چندین سیستم ایمنی اضطراری، منجر به وقوع واکنش های زنجیره ای کنترل نشده گردید.
بدین سبب مقدار زیادی انرژی بطور ناگهانی آزاد شد و موجب بخار شدن آب خنک کننده ای شد که از قبل به شدت گرم شده بود. این اتفاق موجب شد که مخزن تحت فشار رآکتور در اثر یک انفجار بخاری مخرب بطور کامل از بین برود. این اتفاق بلا فاصله با حریق در هسته رآکتور ادامه پیدا کرد که در حدود ۹ روز آلاینده های هوایی رادیواکتیو چشمگیری را وارد هوا کرد. این آلاینده ها پیش از این که در نهایت در ۴ مه ۱۹۸۶ بطور کامل کنترل شود، به بخشهایی از غرب اروپا منتقل شد.
فاجعه چرنوبیل فراتر از خسارات وارده به انسان ها که تا به امروز فراگیر شده است، با وارد کردن خسارت های فراوان به محصولات زراعی، گیاهان و زیرساخت ها، کل چشم انداز این منطقه را به ویرانی کشاند.
طی چند دهه بعد از این اتفاق، چندین بررسی در محل این فاجعه با بهره گیری از ربات ها، وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین و موارد دیگر برای ارزیابی سطوح تشعشعات در این منطقه انجام شد.
این بررسی ها با هدف کشف تأثیر تشعشعات هسته ای بر روی گیاهان و جانوران و همین طور در مورد این که چه مقدار از آن هنوز در منطقه وجود دارد، انجام شد.
حالا والری الکساندرویچ کاشپاروف از دانشگاه ملی علوم زیستی و محیطی اوکراین در مقاله جدیدی بیان می کند که بیش از ۸۰ درصد از منطقه مورد بررسی در اطراف محل فاجعه می تواند باردیگر برای کارهای کشاورزی استفاده گردد.
تیم پژوهشی کاشپاروف بیش از یک دهه است که این منطقه را بررسی می کند و برمبنای سطوح تشعشعاتی که در این منطقه پیدا کرده به این نتیجه رسیده است.
سطوح تشعشع در زمینهای کشاورزی اطراف محل فاجعه
بر طبق این گزارش، «ایزوتوپ ید ۱۳۱» بزرگترین تهدید سلامتی بعد از این فاجعه را به وجود آورده است. با این وجود، نیمه عمر آن فقط ۸ روز است و در سالهای بعد به سطوح ناچیزی کم شده است.
با این وجود، موارد دیگری مانند سزیم-۱۳۷ و استرانسیوم-۹۰ که عمر مفید آنها بیش از سه دهه است، هنوز در این منطقه وجود دارند، بااینکه سطوح آنها کمتر از نصف شده است. البته این فقط در مناطقی است که از محل فاجعه دور هستند.
این بررسی، سطوح بالایی از تشعشعات را در منطقه ممنوعه اصلی که حول رآکتور هسته ای را احاطه کرده است، نشان داد. این نیروگاه هسته ای حالا به جنگل تبدیل گشته است و ممکنست در سال های آتی به یک ذخیره گاه طبیعی تبدیل گردد.
پیش تر در سال ۲۰۲۳، ولدیمر ایلینکو از دانشگاه ملی علوم زیستی و محیطی یک بررسی برای اندازه گیری سطوح رادیواکتیویته در ۲۶۰۰ هکتار از زمینهای اطراف نیروگاه چرنوبیل انجام داد و در آخر اظهار داشت: ما سطحی بالاتر از حد مجاز پیدا نکردیم.
با این وجود، سایر پژوهشگران بیان کرده اند که سطوح تشعشع بالایی را در بعضی مناطق یافته اند، اما به محصولات زراعی منتقل نمی گردد. علاوه بر این، اگر کشاورزی در منطقه از سر گرفته شود، بطور قطع محصولات از نظر سطح تشعشع بررسی می شوند.
مشکلات دیگری وجود دارد که باید پیش از این که زمین ها را در رده «غیر آلوده» قرار داد، رسیدگی شود و این شامل جلب اعتماد مردم محلی است. بمحض اینکه این اتفاق رخ دهد، تأثیر بزرگی در مقیاس انبوه خواهد داشت.
علاوه بر این درباره ی مالکیت زمین ها نیز باید تصمیم گیری شود، اما این اقدامات بیشتر سیاسی هستند تا فنی و می توان آنها را در صورت صلاحدید دولت خیلی زود حل کرد.

1403/04/03

11:25:39

0.0 / 5

147

تگهای خبر: آموزش , پژوهش , دانش , دانشگاه

این پست فیکس سرور را پسندیدید؟

(0)

تازه ترین مطالب مرتبط

نظرات بینندگان فیکس سرور در مورد این مطلب

نظر شما در مورد این مطلب

نام:

ایمیل:

نظر:

سوال:

= ۸ بعلاوه ۳

خاک چرنوبیل باردیگر قابل کشت شد

فیكس سرور