شواهدی جدید از زندگی گروهی تیراناسورها در گور دسته جمعی

تیراناسورها شکارچیان توانایی بودند و تصور می شود که آنها برای از پا در آوردن شکارشان کمک زیادی نیاز نداشتند.

به گزارش فیکس سرور به نقل از ایسنا و به نقل از نیواطلس، برخلاف تصورعموم در خصوص تنها زندگی کردن این شکارچیان ترسناک، بررسی یک گور دسته جمعی شواهدی از زندگی گروهی این دایناسورها را نشان میدهد.
همانطور که در سری فیلم های پارک ژوراسیک نشان داده شده، تصور می شد که تی رکس ها موجوداتی منزوی هستند که به تنهایی به اندازه ی کافی ترسناک هستند و شکار گروهی مختص شکارچیان کوچک تر است.
اما این سوال مطرح گردیده است که آیا تیراناسورها(tyrannosaur) تنها زندگی می کردند و یا گوشت خوارانی اجتماعی بوده اند؟ به هر حال شکار طعمه های خطرناکی مثل تریسراتویس ها(Triceratops) و آنکیلوسورها(Ankylosaurus) (گونه هایی از دایناسورهای گیاه خوار) بصورت گروهی روش مطمئن تری است.
شواهدی برای این فرضیه وجود دارد، مانند ردپاهای فسیل شده ای که نشان از حرکت گروهی آنها دارد و از همه مهم تر کشف مکانی هایی که در آنها استخوان های چندین تیراناسور وجود دارد که ظاهرا همزمان با هم مرده اند.
تحقیقات جدید بر طبق یکی از این مکان هاست که در یوتا(Utah) قرار دارد. این مکان در سال ۲۰۱۴ توسط دکتر آلن تیتوس(Alan Titus)، دیرینه شناس کشف شد و حاوی بقایای چهار تا پنج تیراناسور از گونه ی تراتوفونوس(Teratophoneus) است.

مشکلی که وجود دارد این است که یافتن چندین اسکلت در یک مکان لزوما به مفهوم زندگی و مرگ همزمان آنها با هم نیست. این احتمال وجود دارد که این دایناسورها با قرن ها فاصله از یکدیگر زندگی کرده باشند و استخوان های آنها توسط جریان آب به یک منطقه رسیده باشد.
تیتوس می گوید: ما بلافاصله فهمیدیم که این مکان جهت بررسی فرضیه ی زندگی اجتماعی تیراناسورها مناسب می باشد. متاسفانه این منطقه گذشته ی پیچیده ای داشته است و استخوان ها توسط جریان آب رودخانه جابه جا شده و باردیگر دفن شده اند و منطقه ی اصلی که دایسناسورها در آن بودند تخریب شده است. با این وجود تمام شواهد از بین نرفته اند.
به همین علت گروه محققین به بررسی ژئوشیمیایی استخوان ها و سنگ های اطراف آنها پرداختند. آنها با بررسی غلظت ایزوتوپ های پایدار کربن و اکسیژن و همین طور با تجزیه و تحلیل عناصر کمیاب زمین دریافتند که این حیوانات همگی در یک زمان مرده اند.
محققین می گویند: تیراناسورها احیانا در پی یک سیل فصلی جان خودرا از دست داده اند و اجساد آنها همراه جریان آب به دریاچه رسیده است. اجساد آنها برای مدتی قبل از خشک شدن دریاچه در آب مانده است و بعد از آن رود دیگری به دریاچه ریخته و استخوان ها را جابه جا کرده است.
دکتر جو سرتیچ(Joe Sertich)، نویسنده ی این مقاله می گوید: این مکان در یوتا نشان میدهد تیراناسورها موجوداتی پیچیده و بزرگ با قابلیت زندگی اجتماعی بوده اند. این تحقیقات نقطه ی عطفی برای بررسی دوباره نحوه ی رفتار و شکار این گوشت خواران است که در طول دوره ی کرتاسه در نیمکره ی شمالی زمین زندگی می کردند.

منبع: فیكس سرور

1400/02/03

13:10:55

0.0 / 5

1153

تگهای خبر: محقق , هاست

این پست فیکس سرور را پسندیدید؟

(0)

تازه ترین مطالب مرتبط

نظرات بینندگان فیکس سرور در مورد این مطلب

نظر شما در مورد این مطلب

نام:

ایمیل:

نظر:

سوال:

= ۸ بعلاوه ۱