رصدخانه روبین میلیونها ستاره خون آشام را کشف می کند

به گزارش فیکس سرور، رصدخانه ورا سی. روبین (Vera C. Rubin) بزودی چشمان خویش را به روی کیهان باز خواهد نمود و دانشمندان پیشبینی می کنند که میلیونها ستاره خون آشام درحال انفجار که درحال تغذیه از همراهان ستاره ای خود هستند را شناسایی خواهد نمود.

به گزارش فیکس سرور به نقل از ایسنا، انتظار می رود رصدخانه روبین که هم اکنون در کوه شیلی درحال ساخت است، در اواخر سالجاری میلادی، بررسی ۱۰ ساله خویش را از فضا و زمان آغاز کند.
به نقل از اسپیس، هجوم داده ها در طول این مدت، از به اصطلاح ابرنواخترهای نوع Ia، برای دانشمندانی که درحال تحقیق درمورد رمز و راز انرژی تاریک هستند، موهبتی خواهد بود. انرژی تاریک نیروی ناشناخته ای است که سبب شتاب انبساط جهان می شود.
خروجی نور ستارگان کوتوله سفید درحال انفجار که اجساد ستاره ای ستارگان با جرم اطراف خورشید هستند، چنان یکنواخت است که اخترشناسان می توانند از آن برای اندازه گیری فواصل کیهانی بهره گیرند.
معمولاً تشخیص این که یک جسم نجومی، مانند یک ستاره، به سبب این که نور زیادی از خود ساطع می کند درخشان است یا به سبب نزدیکتر بودن به زمین، دشوار است. با این وجود، این حقیقت که ابرنواخترهای نوع Ia مقدار استاندارد نور ساطع می کنند، به این معنا است که اخترشناسان می توانند به روشنایی و رنگ های آنها نگاه کنند و آنرا با اطلاعات در ارتباط با کهکشان های میزبان خود ترکیب کنند تا فاصله واقعی آنها را محاسبه کنند.
این به نوبه خود می تواند نشان دهد که جهان چقدر منبسط شده استT چونکه دانشمندان می توانند نقاط عطفی را برای فواصل خاصی در جهان ایجاد کنند.
حجم بزرگ داده های روبین نمونه ای از انواع ابرنواخترهای نوع Ia را در طیف وسیعی از فواصل و در انواع مختلف کهکشان ها به ما می دهد.
کوتوله های سفید زمانی متولد می شوند که ستارگان با جرم هایی مشابه خورشید، سوخت مورد نیاز برای واکنش های همجوشی هسته ای را در هسته های خود تمام می کنند و در نتیجه تحت تاثیر گرانش خود فرو می ریزند.
خورشید در حدود ۵ میلیارد سال دیگر تحت این فرایند قرار می گیرد و به زندگی خود پایان می دهد.
با این وجود، اگر ستاره اجداد کوتوله سفید در یک منظومه دوتایی با ستاره دیگری وجود داشته باشد، این بقایای ستاره ای می تواند آغاز به کشیدن مواد از همدم خود به شکل خون آشام کند. این روند تا زمانی ادامه خواهد داشت که کوتوله سفید به اندازه کافی مواد دزدیده شده را جمع کند تا از حد کوتوله سفید عبور کند.
با دستیابی به این جرم، کوتوله های سفید بشکل ابرنواخترهای نوع Ia فوران می کنند که معمولاً آنها را محو می کند، باآنکه این انفجارها در موارد نادری می توانند باقی مانده ای از ستاره زامبی متلاشی شده باقی بگذارند.

ستاره شناسان هزاران مورد از این رویدادهای انفجاری را مشاهده کرده اند. با این وجود، مشکل اینست که دیدن یک یا حتی دوبار یک ابرنواختر نوع Ia برای ایجاد تصویری از تغییر نور آن در طی زمان کافی نیست. با این وجود، مشاهده تکراری دشوار است، چونکه این انفجارها بدون اخطار در آسمان ظاهر می شوند و سپس محو می شوند.
روبین هر شب به مدت ۱۰ سال آسمان نیمکره جنوبی را اسکن می کند و حدودا هر چند شب یکبار کل نیمکره را در جستجوی اجرامی با روشنایی متغیر رصد می کند. این قابلیت، روبین را در شناسایی ابرنواخترهای نوع Ia ماهر می سازد و به ستاره شناسان اجازه می دهد تا پیش از محو شدن، آنها را بررسی نمایند.
در اختیار داشتن اطلاعات در مورد تعداد بیشتری از ابرنواخترهای نوع Ia که در فواصل مختلف از زمین قرار دارند، به دانشمندان این امکان را می دهد که مدل بهتری از تاثیر انرژی تاریک بر کیهان بسازند.
روبین انرژی تاریک را نمایان می کند
ابرنواخترهای نوع Ia از سال ۱۹۹۸ که دو تیم جداگانه از محققان از فوران های کوتوله سفید استفاده کردند تا مشخص کنند که جهان با سرعتی فزاینده درحال انبساط است، مفهوم انرژی تاریک را در بر داشته اند.
از آن زمان، دانشمندان مشخص کردند که انرژی تاریک بر جهان مسلط است و حدود ۶۸ درصد از انرژی کیهانی و میزان ماده را تشکیل می دهد. با این وجود، همیشه این طور نبوده است.
انرژی تاریک هر چه که باشد، بنظر می رسد تنها زمانیکه جهان بین ۹ تا ۱۰ میلیارد سال سن داشته است، به درون جهان راه یافته است. پیش از این، جهان تحت تسلط ماده بود و پیش از آن، انرژی مه بانگ بر آن حکومت می کرد.

قوی ترین مدلی که از تکامل جهان داریم، مدل ماده تاریک سرد لامبدا (LCDM)، نشان میدهد که انرژی تاریک ثابت است. با این وجود، نتایج اخیر از ابزار طیف سنجی انرژی تاریک (DESI) نشان میدهد که این طور نیست و اشاره به این دارد که قدرت انرژی تاریک درحال تغییر است.
روبین می تواند با عرضه نمونه بزرگ تری از ابرنواخترهای نوع Ia در فواصل مختلف نسبت به آن چه که دانشمندان تابحال در اختیار داشته اند، به حل این مشکل کمک نماید.
وقتی روبین آغاز به اسکن آسمان بر فراز افق جنوبی کرد، ستاره شناسان باید خویش را برای سیلی از داده ها آماده کنند. تخمین زده می شود که روبین هر شب تا ۱۰ میلیون اخطار ایجاد نماید که در ۲۰ ترابایت داده جاسازی شده است.
سیستم های نرم افزاری این هشدارها را پیش از ارسال به ستاره شناسان در سرتاسر جهان، پردازش می کنند. در بین ابرنواخترهای موجود در داده ها، رویدادهای گذرای دیگری مانند ستارگان متغیر وجود خواهد داشت.

منبع: فیكس سرور

1403/11/10

11:41:26

0.0 / 5

تگهای خبر: دانش , محقق , نرم افزار

این پست فیکس سرور را پسندیدید؟

(0)

تازه ترین مطالب مرتبط

نظرات بینندگان فیکس سرور در مورد این مطلب

نظر شما در مورد این مطلب

نام:

ایمیل:

نظر:

سوال:

= ۵ بعلاوه ۲